Ból kręgosłupa promieniujący do stóp – to może być dyskopatia lędźwiowa
Siedzący tryb życia, nadprogramowe kilogramy, niska aktywność fizyczna, stres czy nieodpowiednio dobrane sprzęty biurowe. To tylko kilka czynników, które wpływają na problemy z kręgosłupem. Zwyrodnienia oraz skrzywienia są prawdziwą plagą, a jedną z najczęstszych dolegliwości, na którą skarżą się pacjenci, jest ból kręgosłupa promieniujący do nóg.
Jeszcze kilka dekad temu na problemy z kręgosłupem narzekały przede wszystkim osoby starsze. Dziś tzw. bóle pleców dotyczą nie tylko emerytów, ale również młodzieży. Schorzenia kręgosłupa są trudne do zdiagnozowania, a lokalizacja objawów bólowych bywa naprawdę różna – od okolicy szyjnej, przez lędźwiowo-krzyżową, po krzyżowo-biodrową. Sporo osób narzeka na ból promieniujący do nóg, którego przyczyną często jest dyskopatia lędźwiowa.
-
Dyskopatia kręgosłupa lędźwiowego – Kilka słów o tym odcinku kręgosłupa
Kręgosłup stanowi podporę górnej części ciała. Składa się z 33 lub 34 kręgów, które dzielą się na następujące odcinki:
- szyjny (7 kręgów),
- piersiowy (12 kręgów),
- lędźwiowy (5 kręgów),
- krzyżowy (5 kręgów),
- guziczny (4-5 kręgów).
Co ciekawe, budujące część lędźwiową kręgi są wygięte i tworzą tzw. lordozę lędźwiową – naturalną krzywiznę. Charakterystyczny ból od dołu pleców do stóp może świadczyć o zaburzeniach w tej partii kręgosłupa. Z powodu przeciążonego kręgosłupa lędźwiowego mogą rozwinąć się liczne schorzenia, a zalicza się do nich m.in.:
- Osteoporozę.
- Rwę kulszową (jej objawy są bardzo podobne do dyskopatii – ból promieniuje od dołu pleców, przez pośladki, po nogi; zazwyczaj nasila się podczas wykonywania ruchów lub podnoszenia ciężkich przedmiotów).
- Zmiany wywołane urazami.
- Kręgozmyk (przemieszczenie kręgów).
- Dyskopatię.
- Zwyrodnienia krążków międzykręgowych i stawów.
-
Co to jest dyskopatia lędźwiowa?
Według ortopedów dyskopatia to już choroba cywilizacyjna i problem ten dotyczy nie tylko osób po 65. roku życia, ale też dzieci i młodzieży. Pod tym pojęciem kryją się różne schorzenia krążków międzykręgowych („dysków”), które są przeważnie pierwszym etapem choroby zwyrodnieniowej. Pojawiają się zazwyczaj w odcinkach szyjnym i lędźwiowym (rzadziej dotyczą partii piersiowej). W tekście skupiamy się na schorzeniu w dolnej części kręgosłupa.
-
Dyskopatia lędźwiowa – przyczyny i objawy
Za dolegliwości związane z dyskopatią lędźwiową (nazywaną również przepukliną) odpowiedzialny jest przede wszystkim nieaktywny, siedzący tryb życia (np. godziny spędzane przed komputerem w niewłaściwej pozycji) oraz nadwaga i otyłość, prowadzące do przeciążenia. Do czynników ryzyka zalicza się również:
- osteoporozę,
- przewlekły stres,
- wąski kanał kręgowy,
- wykonywanie ciężkiej pracy fizycznej,
- urazy kręgosłupa np. w wyniku wypadków.
Warto jednak zauważyć, że przyczyny dyskopatii są trudne do bezpośredniego wskazania – schorzenie to rozwija się przez długi czas, a dolegliwości pojawiają się etapami. Charakterystycznymi objawami dyskopatii w części lędźwiowej są:
- ostry ból kręgosłupa (mający charakter przewlekły, łagodniejący w czasie leżenia),
- ból promieniujący do nóg – od lędźwi, przez biodra, pośladki, aż do stóp; pacjenci najczęściej mówią o uczuciu „mrowienia”,
- jednostronne drętwienie kończyn dolnych,
- niedowład mięśni kończyn dolnych i zwieraczy oraz zaburzenia czucia (w zaawansowanym stadium choroby).
-
Dyskopatia – diagnostyka
Bóle na dole pleców mogą świadczyć nie tylko o dyskopatii lędźwiowej. Często towarzyszą one chorobom narządów, np. jelita grubego, nerek czy jajników i przydatków, dlatego bardzo ważna jest prawidłowa diagnostyka. Co należy zrobić?
Przede wszystkim zgłosić się do lekarza rodzinnego, który przeprowadzi wywiad i skieruje na badania obrazowe – tomografię komputerową, RTG odcinka lędźwiowego kręgosłupa, a także w razie konieczności na rezonans magnetyczny i USG jamy brzusznej.
Tylko w ten sposób można ustalić, czy sprawiającym ból schorzeniem jest przepuklina lędźwiowa oraz w jakim stadium jest choroba.
-
Dyskopatia kręgosłupa lędźwiowego – leczenie
Dyskopatię kręgosłupa lędźwiowego leczy się przeważnie dwoma metodami:
- Zachowawczo – farmakologiczną: lekami przeciwzapalnymi i przeciwbólowymi; zaleca się również zmianę trybu życia: zwiększenie aktywności fizycznej, zgubienie niepotrzebnych kilogramów oraz rehabilitację.
- Operacyjną – w zaawansowanym stanie; najczęściej wykonuje się w znieczuleniu ogólnym mikrodiscektomię („usunięcie” z krążka międzykręgowego jądra miażdżystego).
Potrzebujesz diagnostyki obrazowej? Nie zwlekaj, skontaktuj się z nami już dziś. Najważniejsze jest zdrowie.
Zadzwoń: 224 411 111