Dlaczego przed badaniem MR należy sprawdzić poziom kreatyniny?

Kreatynina to związek organiczny powstający w mięśniach z fosforanu kreatyny. W związku z tym masa mięśniowa (a także wiek oraz płeć) ma wpływ na to, ile kreatyniny jest wydalane z organizmu w ciągu jednej doby. Ponadto ilość kreatyniny jest zależna od diety i ogólnego stanu zdrowia. 

Kreatynina swobodnie przesącza się w kłębuszkach nerkowych i w niezmiennej formie jest wydalana z organizmu. Kłębuszki natomiast to sieć naczynek krwionośnych, przez które przechodzi krew płynąca przez nerki. Odfiltrowuje się w nich wodę i substancje odżywcze. U zdrowej osoby wydalanie kreatyniny w ciągu 24 godzin jest stałe. Z tego powodu poziom kreatyniny w krwi jest wiarygodnym wskaźnikiem prawidłowej czynności nerek.  

Podwyższony (względem norm dla osób o określonej wadze i płci) poziom kreatyniny może wskazywać na niewydolność nerek, zatrucie, a także świadczyć o przyjmowaniu niektórych leków np. antybiotyków z grupy tetracyklin i cefalosporyn. Niski poziom kreatyniny może być spowodowany lekami sterydowymi, np. kortykosterydami. Prawidłowy wynik mieści się w przedziale 53–115 µmol/l (0,6–1,3 mg/dl). Wartości te jednak mogą się różnić w zależności od laboratorium, które wykonuje badanie.

Istotą rezonansu magnetycznego jest stworzenie bardzo dokładnego obrazu wybranych tkanek miękkich. W niektórych przypadkach, aby uzyskać taki obraz, niezbędne jest podanie kontrastu. Środek ten ma na celu uwidocznienie kluczowych tkanek i zmian, które w nich zaszły. Dotyczy to w szczególności tych obszarów, które znajdują się głębiej, a co za tym idzie wykonanie tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego bez kontrastu nie da zadowalających wyników.

W przypadku tomografii podaje się środek kontrastowy na bazie jodu. W trakcie badania kontrast pochłania większą ilość promieniowania rentgenowskiego. Gdy wykonujemy rezonans magnetyczny, podawany jest się środek kontrastowy na bazie gadolinu, tzw. paramagnetyk, który powoduje wzrost jasności elementów obrazu. 

Ostateczna decyzja o  użyciu kontrastu w badaniu obrazowym zawsze należy do lekarza radiologa, który je wykonuje Radiolog w dniu badania analizuje wskazania do przeprowadzenia badania, wypełnioną przez pacjenta ankietę dot. stanu zdrowia oraz sprawdza wynik poziomu kreatyniny. . Dlaczego ten ostatni jest tak ważny? Środki kontrastowe muszą zostać wypłukane z organizmu, za co w głównej mierze odpowiadają nerki. Z tego powodu ich sprawność bada się oznaczając uprzednio poziom kreatyniny. Zbyt wysoki wynik może wskazywać na niewydolność nerek, która jest jednym z bezwzględnych przeciwwskazań do wykonania rezonansu magnetycznego i TK z kontrastem. 

Badanie kreatyniny przed rezonansem i tomografią musi mieć również stosowną ważność. W przypadku osób zdrowych poziom kreatyniny musi być oznaczony nie później, niż 30 dni przed badaniem. Gdy badaniu ma się poddać osoba z chorobą nerek, wynik poziomu kreatyniny nie może być starszy niż 7 dni. Ponadto pacjent po badaniu powinien w ciągu 24 godzin spożyć około 2 litrów wody, aby jego organizm skutecznie wypłukał resztę środka kontrastowego.