Kiedy przeprowadza się rezonans głowy z kontrastem?

Rezonans magnetyczny jest bezpiecznym i nieinwazyjnym badaniem obrazowym . W przypadku głowy pozwala na uzyskanie obrazu naczyń krwionośnych, elementów czaszki (np. oczodołów), górnych dróg oddechowych oraz oczywiście  struktury mózgu. Samo badanie oparte jest na właściwościach magnetycznych ludzkiego ciała. Nie stosuje się w nim promieniowania rentgenowskiego, co oznacza, że można je wykonywać znacznie częściej, niż zdjęcia RTG.

Decyzja o użyciu środków kontrastujących należy do radiologa lub lekarza prowadzącego. Najczęściej podawane są one w ramach diagnostyki poważnych chorób, gdy niezbędny jest bardzo dokładny obraz poszczególnych narządów bądź tkanek. Badanie z kontrastem będzie zatem wskazane m.in. w ocenie niedokrwienia tkanki mózgowej, podejrzenia występowania nowotworu czy stanu zapalnego.

Najczęstszymi wskazaniami do przeprowadzenia rezonansu głowy z kontrastem są takie dolegliwości jak:

• uporczywe lub nagłe, ostre bóle głowy, żuchwy, oczodołów, skroni,
• zaburzenia widzenia niejasnego pochodzenia,
• omdlenia, problemy z zachowaniem równowagi,
• podejrzenie udaru mózgu,
• podejrzenie nowotworu mózgu.

Ponadto rezonans głowy z kontrastem stosuje się celem obrazowania naczyń krwionośnych.

Podstawą do wykonania rezonansu z kontrastem jest posiadanie aktualnego wyniku poziomu kreatyniny. W przypadku osób, które mają zdrowe nerki, badanie może mieć do 30 dni. Gdy do rezonansu głowy z kontrastem podchodzi osoba z zaburzoną pracą nerek, to wynik kreatyniny nie może być starszy, niż 7 dni. Na badanie należy przyjść wcześniej, aby wypełnić ankietę medyczną, stanowiącą podstawę kwalifikacji do wykonania rezonansu. Należy również pamiętać, aby nie wykonywać tego dnia makijażu, a przed samym badaniem ściągnąć biżuterię, zegarek, okulary, odłożyć telefon czy klucze. Ważne, aby odzież, którą pacjent ma na sobie nie posiadała metalowych elementów.

Przeczytaj więcej o tym jak przygotować się do badania rezonansem magnetycznym.

Samo badanie trwa od 15 do 60 minut. Pacjent kładzie się wygodnie na stole, który następnie przesuwa się do gantry – to właśnie tam znajduje się aparatura wykonująca skan głowy. Podczas badania pacjent musi pozostać w jednej pozycji. Dlaczego bezruch jest tak istotny? Wszelkie ruchy ciała będą wpływały na jakość zdjęć, a tym samym utrudnią postawienie właściwej diagnozy. Momentami rezonans może być głośny, ale są to dźwięki o umiarkowanym natężeniu. W niektórych sytuacjach badany może usłyszeć proste polecenia technika radiologa, które należy bezwzględnie wykonywać.

W związku z podaniem środka kontrastującego pacjent powinien odczekać w placówce około 30 minut od ukończenia badania, co pozwoli wykluczyć rzadką reakcję alergiczną na kontrast. Ponadto, aby ułatwić organizmowi wydalenie środka, należy wypić około 2 litry wody w ciągu kilku godzin od badania. Rezonans magnetyczny głowy nie wpływa na zdolność do wykonywania pracy czy jazdy samochodem, dlatego po opuszczeniu placówki pacjent może swobodnie wrócić do swoich zajęć.

Podstawowe przeciwwskazania do wykonywania rezonansu magnetycznego dotyczą osób, które posiadają w ciele metalowe elementy, m.in. pacjentów z rozrusznikiem serca czy ze wszczepionym na stałe implantem słuchowym. Przeciwwskazaniem jest również noszenie metalowego aparatu na zęby. Badanie może wzbudzać lęk u osób cierpiących  na klaustrofobię, które o swojej przypadłości powinny poinformować wcześniej personel – polecamy im również zapoznanie się z poradami i trikami pomagającymi w uporaniu się ze stresem związanym z badaniem.